به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فرهنگ و هنر، سیدجعفر تشکری هاشمی عضو شورای اسلامی شهر تهران در حاشیه سی‌و هشتمین جلسه شورای شهر تهران که یکشنبه ۱۹ دی برگزار شد، گفت: من از زمانی که آقای امرودی در سازمان فرهنگی هنری بودند و حتی مدیران قبلی با فعالیت‌های این سازمان آشنایی داشتم و برام خیلی مهم بود که ببینم سازمان فرهنگی هنری در این ایام و به خصوص ایام کرونا چه کارهایی انجام داده است.آن چیزی که باعث خوشحالی من در گزارش امروز آقای امرودی شد، این بود که دیدم همه در دوران کرونا فعالیت‌های خود را تعطیل کردند و سعی کردند ارتباط با مردم را قطع کنند، اما در سازمان فرهنگی هنری دقیقا عکس این ماجرا اتفاق افتاد.
وی در ادامه بیان کرد: با وجود اینکه خیلی از بخش‌ها در شهر تهران بعد از ماجرای کرونا به این شکل عمل کردند، همزمان در سازمان فرهنگی هنری اقدامات خوبی انجام شده است؛ از تولید ماسک که نیاز استراری مردم در ایام کرونا بود تا حمایت از کسانی که شغلشان را از دست داده بودند و برای امرا معاش دچار مشکل شده بودند و تولید و اجرای برنامه‌هایی که فضای افسردگی عمومی را از بین ببرد. این سازمان بسیار عالمانه، آگاهانه و هوشمندانه و مبتنی بر دانش عمل کرده است که جای تقدیر از آقای امرودی و تیم همکارانش را دارد چون یک فرد نیست که می‌تواند این کارها را انجام دهد بلکه تیمی از افراد می‌توانند این کار بزرگ را سر و سامان دهند.
تشکری هاشمی در خصوص بودجه سال آینده گفت: اینکه نسبت به مسائل اجتماعی، فرهنگی، حوزه‌های آموزش، حوزه‌های نرم افزاری اداره شهر نباید بی تفاوت بود، کاملا درست است. حتما در بودجه ۱۴۰۱ باید همه فعالیت‌ها را ببینیم و اولویت‌ها را مشخص کنیم. کارهای فرهنگی و اجتماعی کارهای خیلی مهمی هستند و تردیدی در آن نیست اما اینکه منابع ما چقدر باشد و چگونه باید توزیع شود باید بر اساس یک ساز و کار مبتنی بر برنامه بلند مدت باشد تا متناسب با نیازهای مردم شهر منابع را تخصیص دهیم. همچنین باید به این موضوع توجه داشت که کارهای زخمی و ناتمام متعدد در شهر تولید نشود. باید بریم به این سمت که منابع ما نتیجه‌گرا باشند و فقط به دنبال توزیع نباشیم.
عضو شورای اسلامی شهر تهران در پایان در خصوص دیدگاه‌ها مبتنی بر موزاری کاری سازمان فرهنگی هنری و معاونت اجتماعی گفت: اگر نگاهمان وسیع‌تری کنیم و ورود غیر متعارف به کارهای دیگران نداشته باشیم، می‌بینیم که حوزه فرهنگی ما به قدری گسترده است و به قدری با آسیب‌های متعددی مواجه هستیم که کسی جای دیگری را تنگ نکرده است. قسمت بد کار ممکن است این باشد که تقسیم کار درستی صورت نگیرد و کار به حوزه تخصصی خودش داده نشود. ولی اینکه ما فکر کنیم سازمان فرهنگی هنری جای معاونت را تنگ کرده یا برعکس، اصلا اینطور نیست. آسیب پذیری‌هایی که تو حوزهای اجتماعی و فرهنگی داریم و ضعف‌هایی که در طول سال‌های بعد از پیروزی انقلاب می‌بینیم، در نتیجه کم‌کاری‌ها و نبود متولی است. ما باید هم‌پوشانی ها را کاهش دهیم و امکان یک تقسیم کار منطقی را به وجود آوریم تا فعالیت‌ها از یک همگنی و همسویی برخوردار باشند. در این صورت معاونت باید کار خودش و سازمان فرهنگی هنری هم کار خودش را انجام دهد.
